Birgitta var fødd inn i ein svensk adelsslekt i 1303, ho var tidleg gift med den fire år eldre Ulf Gudmarsson, og dei fekk åtte barn saman. Den mest kjende av desse er Den salige Katarina av Vadstena som følgde med mora til Roma, og tok opp den religiøse arven etter henne. Birgitta foretok pilegrimsreiser både til Nidaros og til Santiago de Compostella. Ulf var med på en siste reisa til Santiago og døydde kort tid etter. Etter at ho vart enke byrja det livet som skulle gjera henne kjent over heile Europa. Birgitta byrja å få openberringar, som etter kvart vart skreve ned på gammalsvensk og oversatt til latin, dei utgjer eit litterært hovudverk i svensk Mellomalder. I 1350 reiste ho til Roma og vendte ikkje tilbake til Sverige, før ho etter sin død vart boren tilbake og gravlagt i klosterkyrkja i Vadstena. Men Birgitta var ingen livsfjern mystikar, som så mange andre store mystikarar kombinert ho eit rikt indre liv med eit sterkt ytre engasjement. Med profetisk kraft tok ho til orde mot forfall i kyrkja, ho prøvde å overtala paven til å venda tilbake til Roma frå eksilet i Avignon. Heller ikkje storpolitikk var ho redd for å blanda seg opp i, ho prøvde å megla mellom den franske og engelske kongen som lenge hadde lege i strid.
Ho hadde planar for ein klosterorden som skulle grunnleggast i Vadstena. Katarina overtok leiinga av dette prosjektet etter moras død. Pave Urban godkjente ordenen, og det vart bygd eit dobbeltkloster i Vadstena med plass for seksti nonner og tjuefem munkar. Dei budde i kvar sin klausur og vart leia av ei abbedisse ! Eit utrykk for at kvinnas stilling i Mellomalderen hadde ein sterkare stilling enn i hundreåra som følgde ? Birgittinarordenen eksisterar framleis men no berre med ei kvinneleg grein.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar