Kunstnaren Håkon Bleken døydde nyleg vel 96 år gammal. Det er mange som minnest denne store kunstnaren som var aktiv like til det siste, med stor takksemd. Han sette sitt preg på norsk kunsthistorie frå han for alvor slo igjennom med ei rad kolteikningar i 1970. Seinare har han vist si evne til å fornya seg og meistra ulike uttrykksformer utover maleri og teikning som grafikk og kollagekunst. Bleken var ingen kunstnar som gøymde seg i sitt elfenbeinstårn, han var sterkt samfunnsengasjert både lokal i heimbyen Trondheim og globalt. Dette gav han uttrykk for ikkje berre i sin kunst, men også munnleg og i skrift med tallrike artiklar. Håkon Bleken var oppteken av dei store eksistensiell spørsmål i tilværet, dette tematiserte han til dømes i Korsvei syklusen frå 1975 der knyter det bibelske saman med det dagsaktuelle. Kunsten blir både eksistensiell og politisk. Han let seg og inspirera av litteratur som Dantes inferno, Hamsuns Mysterier og Ibsens Hedda Gabler.
Håkon Bleken var velsigna med eit uvanleg langt liv, der han fekk driva med det som var viktig for han like til det siste.Men han var open om eigen og andres aldring og død som i det sterke bilete av faren på likstrå. Han såg på kunst som ein slags «dødsfordriv», inspirert av poeten Dylan Thomas dikt « Do not go gentle into that good night» let han det og vera tittelen på ei kunstutstilling i høve 90 års dagen. I eit intervju seier han at han trur det må vera noko på den andre sida. No er han der. I bilete Enten eller frå 1922 let han eit nyfødt barn bli halde fram mot ein hovudskalle, livet føl døden, noko nytt veks fram og gjev von.Døden kan vi strida imot men ikkje overvinna.
Diktet til Dylan Thomas er nyleg omsett av Hans Johan Sagrusten. Her er det siste verset:
« Og du, min far, så sorgfull der du står,
Forbann, velsign meg no med tårevell.
Gå ikkje glad til ro når klokka slår.
Strid, strid imot når ljoset ditt forgår.»
Håkon Bleken vil bli savna, men kunsten hans vil halda fram med å fascinere og engasjere!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar