Gater i
mørke
Bilete i
svart – kvitt
litt ut av
fokus og falma
brett på
eine hjørnet
plukka ut
frå denne usorterte
bunken i eit
umedvite innfall
eller
overvintra røyndom
med spor av
samtalar
frå ei tapt
ungdomstid
i samver med
kjenningar
for lengst
sletta frå adresseboka
eller eit
glimt frå draumen i forgårs
utflukt til
Bois de Boulogne
ein søndag i
august ukjent år
uklåre
andlet gater i mørke
for minnet
er svikefullt
det skil
sjeldan skarpt
om kjenslene
likevel gjer det.
Patrick Modiano f. 1945, nobelprisen i litteratur 2014. Sju av hans romanar er omsett til norsk, sist «Danserinnen» som kom i år. Han bør lesast av alle som er fascinert av Paris, og av det som ifølge han sjølv er hans tre hovudtema: «Le temps, le passé, la memoiré» (Tida, det som har vore og minnet). Eller som den svenske journalisten og forfattaren Knut Ståhlberg uttrykkjer det i tittelen på si svært lesverdige bok om Paris og litteraturen: «Det förflutnas ständiga närvaro.» Kanskje får ein ikkje meir innsikt av å lesa Modiano, men absolutt større undring!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar