For mange år sidan kjøpte eg ein CD med vakker sakral musikk framført av Quatuor Vocal Russe de Nice. På coveret var det bilete av den ortodokse katedralen i Nice. Dei ortodokse hymnane gjorde sterkt inntrykk, og eg forstår godt at munkane på St. Honorat som eg skreiv om sist let seg inspirera også av den bysantiske-slaviske liturgiske tradisjonen. Den ortodokse katedralen i Nice er den største i Vest-Europa, innvia i 1912, og for ein stor del finansiert av tsar Nikolai II. Den franske Rivieraen var på 1800 talet eit populært reisemål for velståande russarar slik det også er i dag. Etter revolusjonen kom også svært mange eksilrussarar og slo seg ned her. Tsar Aleksander II var her på midten av 1800 talet og sonen Nicholas som skulle bli den neste tsaren og var forlova med den danske prinsessa Dagmar, døydde her i 1865 av hjernehinnebetennelse. Eit par år etter vart det innvia eit kapell til minne om han og katedralen vart seinare reist like ved sida av dette kapellet. Området rundt er prega av ein idyllisk park.
Den russisk ortodokse menigheten i Nice nyttar denne katedralen til dagleg. I det siste har det vore ein juridisk strid om eigedomsretten til katedralen mellom etterkomarane etter eksilrussarane og russiske styresmakter.
Vi kjem der ein tidleg morgon og katedralen lyser mot oss. Dessverre går det ikkje an å sleppa inn pga. opppussing og vi må nøya oss med det utvendige synet og let oss inspirera av kuplane som løfter seg mot himmelen.
Cathedrale Orthodoxe Saint Nicolas de Nice(det ofisielle navnet)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar