Abbaye de Lérins 2.

Innleiing til dagens første tidebøn:

”Seigneur, ouvre mes lévres, et ma bouche proclamera ta louange.”

(Herre, løs min tunge. Så min munn kan forkynne din pris)

Frå br. Marie-Cyprien Sclarandis artikkel :" Frå den liturgiske til bøna til den indre bøna: eit monastisk vitnesbyrd":
"Røtene. Bøna vår i Lerins er djupt prega av arven frå fortida. Fortida er i dag levande i ein trebobbel tradisjon. For det første den frå St. Honorat og den eldste klostertradisjonen, der etter det vi har teke imot frå den benediktinske tradisjonen, og til sist den cisterncienske  spiritualiteten som ein fann tilbake til  i og med reetableringa av klosteret på midten av 1800 talet. Det samansette monastiske livet henter sine kjelder både frå det gamle og det nye, både frå den vestlege og austlege liturgiske tradisjonen. Frå dei siste har vi lånt dei bysantisk-slaviske melodiane, deira manande kraft bidreg til den indre samlinga.Visseleg er ikkje kyrkjas liturgi lik den himmelske. Openbaringa skjer ikkje andlet til andlet. Den er delvis tilslørt og alt vert ikkje forklara i liturgien. Foklaringa kan kvela mysteriet.
Liturgien er alt no og enno ikkje, og avspeglar vår tilstand som pilegrimar på veg mot det lova landet som vi skuar i det fjerne.På same måte stod Moses på Nebo berget over sletten i Moab, høgt over det gråe kvardagslivet."( mi omsetjing)

"Sept fois chaque jour, je te loue pour tes justes decisions"

(Sju gonger om dagen lovsyng eg deg for dine rettferdige lover.)

Salme 119.164(118)