Forfattaren Paal-Helge Haugen kom i 1990 men diktsamlinga "Meditasjonar over Georges de la Tour" som er ein diktsyklus inspirert av denne franske 1500 talls kunstnaren. Eg las diktsamlinga då ho kom og på ny no, og vart grepen av korleis orda blir ei forsetjing av det lys og mørkre som Georges de la Tour prøvde å få fram i bileta sine. Dei er heilt unike, eg har aldri sett noko liknande og det hadde nok heller ikkje Paal-Helge Haugen då han skreiv boka for snart 30 år sidan. Her diktet om Josef, tømmermannen som også har inspirert meg.
XXVII
(Josef , tømmermannen)
Så kjem den, til sist
rislande ned over hovudet
hals hender
umerkeleg veksande straum
av nåde, ufortent
for den tørst som aldri
kan sløkkast
Vaskar bort den silande oska
frå nedbrende dagar
som rann mellom fingrane
Ei flodbølgje gjennom brakkvatn
forlist meining, rekved
Kom møt den, du som kan
Kom la deg fylle
før verden igjen blir til stein
før du kverv inn
og under
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar