Kristi Himmelfartsdag

Eg tek med eit lite utdrag frå ei preike Wilfrid Stinissen OCD har halde på denne dagen. Det som peikar fram mot eit større og djupare fellesskap som eingong skal verta  verkeleg.( Frå preikesamlinga "Som en skatt....")
"Det er noko som er enno viktigare: fellesskapet med alle dei heilage. Livet vårt på jorda er alltid eit liv i fellesskap. Ved oppstoda trer denne medkjensla med andre menneske saman med oss inn i himmelen. Der vil det visa seg at nåden, som Thomas Aquinas seier, alltid er ein "gratia fraterna", ein fellesskap-stiftande nåde. Alt her på jorda er samvær ei glede, og venskap ein av Guds mest dyrebare gåver. Men ikkje ein gong i det djupaste venskap er det absolutt opent, ein fullstendig gjennomsiktigheit for kvarandre. Aldri lukkast ein heilt med å avsløra sitt indre liv. Slik er det ikkje i himmelen. Der strålar ein ut alt ein tenker og kjenner. Og det vil ein og, for tilliten er total. Charles de Foucaulds ideal, å vera ein "frere universel", ein universell bror eller søter, blir då verkeleg for alle."

                                              Ascension - Kristus stig opp til himmelen

"Slik er vona vår, dette er den herlege arven som Paulus skriv om. skulle ikkje livet bli lysare om vi i litt større grad søkte det som er der opp, der Kristus sit ved Guds høgre side?"