Å verta sett som den vi er

"Cogito, ergo sum" (Eg tenker, altså er eg til). Karmelittprest Wilfrid Stinissen vrir litt på dette kjende sitatet av filosofen Descartes i ei preike for askeonsdag. Utsagnet skulle heller stått i passiv form:" Cogitor, ergo sum", eg er tenkte eller eg er kjent, difor er eg til.
" Det er Guds blikk som gjer oss til det vi verkeleg er." Ja, dette er kjærleiken, ikkje at vi har elska Gud, men at han har elska oss"( 1.Joh 4.10). Det er ikkje eg som vel, eg er valt. Det er ikkje eg som kjenner, eg er kjent. Det er ikkje eg som elskar, eg er elska. "Men den som elskar Gud, er kjend av han" skriv Paulus(1 Kor 8:3)." Liknande utsagn finn vi både i brevet til Galatarane og brevet til Filipparane.
Br.Wilfrid avsluttar med det som vel er ei felles erfaring for oss alle nemleg ei djup lengting etter i kjærleik å verta sett og kjent av ein annan . " Å verta sett, med både våre ljose og mørke sider, og i alt dette vera elska og akseptert som vi er, det er ein draum vi alle ber på, medvite eller umedvite."
Kanskje kjem vi ein gong til å oppleva det, " at draumen skal opna seg/at me ein morgonstund skal glida inn/ på ein våg med ikkje har visst um" som Olav H.Hauge uttrykkjer det.