Vi feirar i dag Kyndelsmesse til minne om at Jesu som barn vart framboren i tempelet.
Simeons lovsong blir kvar kveld nytta i dagens siste tidebøn, kompletorium som til alle tider har blitt bedt i alle kloster før inngong til natta, den fredelegaste delen av døgnet.
Kyndelmesse er ein lysfest som vert feira 40 dagar etter jul og eigentleg er ikkje jula over før Kyndelsmesse!
Etter tradisjonen samla menigheten seg utanfor kyrkja med utente lys denne dagen, så gjekk dei inn i prosesjon, lysa vart velsigna og tent.
25 I Jerusalem var det då ein mann som heitte Simeon; han var ein rettvis og gudfryktig mann som venta på Israels trøyst. Den heilage ande var over han, 26 og Anden hadde late han få vita at han ikkje skulle sjå døden før han hadde sett han som Herren har salva. 27 No kom han opp til tempelet, driven av Anden. Og då foreldra kom med Jesusbarnet for å gjera med han som skikk og bruk var etter lova, 28 tok Simeon barnet i armane sine. Han lova Gud og sa:
Simeons lovsong
29 «Herre, no lèt du tenaren din fara herifrå i fred,
slik som du har lova.
30 For mine auge har sett di frelse,
31 som du har gjort i stand like for andletet på alle folk,
32 eit lys til openberring for heidningane
og til ære for folket ditt, Israel.»
33 Far hans og mor hans undra seg over det som vart sagt om han. 34 Og Simeon velsigna dei og sa til Maria, mor hans: «Sjå, han er sett til fall og oppreising for mange i Israel og til eit teikn som blir motsagt 35 – ja, òg gjennom di eiga sjel skal det gå eit sverd. Slik skal dei tankane mange ber i hjartet, koma fram i dagen.»
Utsnitt av ei tidebønebok frå 1400 talet.
Antifon til vesper: Den Hellige Ånd hadde latt Simeon vite at han ikke skulle dø før han hadde sett Herren
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar