Vi sokk djupare
Vi sokk djupare denne gongen ikkje som sist like under overflata kor mange favnar ned du hadde alt lodda botnen det var trygt å kasta seg utfor ingen stein kunne såra oss inga klippe knusa føtene våre djupet møtte oss mørkt og varleg dette er ikkje mot eller uforstand men det som tek imot oss når vi søm til lands på den andre sida ei hand strekt ut rekkjer oss varme handklede og djupe fylte krus.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar