Poetica: Godt nytt år 2019

Nyttårsafta og inngongen til eit nytt år. Åra føl kvarandre så fort no, kva er det med denne tida som subjektivt går raskare dess eldre ein blir ?  Åra svinn ,slik menneska svinn, slik landa og svinn som arkitekten Bjørn Berge skriv om i "Landene som forsvant 1840 - 1970". Ei fascinerande bok med mange små essay om land og landområde som for ei kort stund krevde større eller mindre grader av sjølvstende. Ein del av dei har vi høyrt om Schleswig, Oranjefristaten,  Danzig og Trieste, andre er heilt ukjente som  Corrientes, Labuan og Kapp Juby. Felles for desse landområda er at dei gav ut frimerke, og forfattaren illustrerar boka med frimerke frå si eiga rikhaldige samling. Frimerke som og snart bare er eit historisk fenomen ?

Så nyttårsdikt:

Hans Børli skreiv dette i 1947:

Nyttårs-natt

Så står jeg på ny under himmelens velv

som før i frysende år. - 

Jeg lytter til tonge, vedmodige skjelv

fra klokka som timetall slår.

Og klemtene faller i stillheta ned

lik mynter av skinnende gull -

som året betaler mi spillegjeld med

til handa som venter er full.

Og så mitt eige nyttårsdikt:

Primstaven vendt mot vintersida

kalenderblada reve av

året vender umerkeleg

mellom Julenatt og Epifani

år legg seg jamsides år

slik bølge føl bølge

mot vintertomme strender

der spora før deg er vaska ut

og dine fotefar forsvinn likeeins

kan du likevel løfta blikket

frå vonløysa

bera augneblinken lik ei fane

like inn i stjernenatta ?

                                                    Godt nytt år 2019 !