Alt på 600 talet vart ein slik festdag feira i Aust-kyrkja, og etterkvart spreidde feiringa av denne dagen seg også til den vestlege kyrkja. Teologane i Mellomalderen var ikkje samde om dette, fransiskananrene valgte Den upletta Mor som vern for sin orden, men dominikanarane var i tråd med Thomas Aquinas lære motstandarar av til denne læresetninga.
Tilhengarane vann likevel fram og dogmet om Marias upletta unnfanging, dvs. at ho ikkje er underlagt arvesynda, vart endeleg erklært som dogme av pave Pius IX i 1854. Dogmeerklræringa skapet ein del strid innad i kyrkja, og vart som rimeleg er kraftig kritisert frå protestantisk hald.
Men det gav ein kraftig stimulans til Maria dyrkinga, Eit høgpunkt her var Maria openberringane i Lourdes i 1858. Maria viste seg for den unge jenta Berndette Soubirous og erklærte for henne . " Eg er den upletta unnfanginga".
I dag ser vi dette som ein naturleg del av Marias plass i frelseshistoria.
Ein tekst av Anselm, erkebiskop av Canterbury:
" Gud er altså far til alt som er skapt, og Maria er mor til alt som er gjenskapt. Gud er Faderen og alt er blitt til ved ham, Maria er mor til alt som er gjenreist. For Gud gav liv til Sønnen, og ved Sønnen er lat blitt skapt. Maria fødte Sønnen, og ved ham er alt blitt frelst. Gud gav liv til Sønnen, og absolutt intet er godt uten ved Sønnen. Maria fødte sønnen, og absolutt intet er godt uten ved Sønnen. Ja, Herren er i sannhet med deg, for Herren gav deg en slik gave at hele naturen skylder å takke deg, deg og ham."
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar