"Et bål på tundraen" er eit av Eidslotts mest kjente dikt som handlar om det å bli inspirert og skrive lyrikk, eg har tidlegare har skreve om det på denne bloggen. Boka innheld eit lite utvalg av Eidslotts store lyriske produksjon, og forlaget burde kanskje snart gje ut hans samla dikt ! Men ein skal ikkje sjå bort frå at det enno kjem diktsamlingar frå den aldrande men enno oppegåande og skriveføre poeten ?
Krig og store slag i eit eksistensielt perspektiv er eit hyppig tema hos Eidslott. Eg held på å lesa den danske historikaren Nils Arne Sørensen framifrå bok om Den første verdskrigen "Den store krigen", og det er difor naturleg å sitera diktet "Alte Kameraden":
"Disse glatte panner
unge menn som alle tror
at døden bare tar de andre
Disse ennå ikke fedre
hvor mange sønner vil bli borte
når slaget ryker under horisontene
De ufødtes portretter lyser
i tusmørket når hæren rykker frem
mot døpefonten hvor hodene skal knuses"
Døden, den store uløyselege gåta skildrar Eidslott i mange dikt, eit av dei finaste er "Det gamle gravstedet". Hans grunnfesta gudstru kjem ikkje så klårt fram her, men desto sterkare undringa og spørsmåla vi ikkje får svar på i dette livet!
" En jernplate
Oline Olavsdatter
død anno Domini 1807
Hvor er du
Seilende i galaksene
eller i det bleke gresset
Er du moseteppet
Eller denne bekken
Dette gråtende barnet
Falken den høye
eller sirklende svale
Syrinen eller denne rosen
Rød eller hvit
En ånd i de syv hav
eller en strofe i himmelen
Stoff eller ånd
Min Gud hvem er vi
Hva er vi min Gud du tause"
Eidsborg stavkyrkje
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar