Julian av Norwich: Alt skal bli godt

" På grunn av Herrens ømme kjærlighet til alle dem som skal bli frelst, er han rask til å trøste dem og si:" Grunnen til all denne smerte er synd. Men alt skal bli godt, alt skal bli godt, alt av alle slag skal bli godt." Disse ordene ble sagt så vennlig og uten snev av bebreidelse mot meg eller noen annen som skal bli frelst. Hvor urettferdig ville det ikke være av meg å bebreide Gud at han tillater min synd så lenge han ikke bebreider meg for å falle i den. 

I disse ordene så jeg Guds dype og høye mysterium som han vil vise oss i himmelen. Da skal vi forstå hvorfor han tillot synd. Og når vi vet dette, skal vi ha en uendelig glede i Gud.

Helgenene i himmelen vender viljen bort fra alt annet enn det Gud vil de skal kjenne til....
Og det skulle også være vår vilje,."

Dette korte utdraget frå Julian av Norwich "Revelations of Divine Love" er eit av det meste kjente og hyppigaste siterte av det ho skreiv. Det er karakteristisk for hennar grenselause tillit til Guds kjærleik og nåde. Alt skal ein gong bli godt !
Kven var denne Julian som i dag vert rekna som den første kvinna som skreiv eit verk på det engelske språket ? Lite er kjent om hennar liv utover det ho sjølv skreiv. Ho budde heile livet i Norwich, sannsynlegvis var ho fødd i 1342 og døydde i 1416. Den sentrale hendinga i livet hennar fann stad 8. mai 1373, Julian var då alvorleg sjuk og ein rekna med at ho ikkje kom til å overleva, Ved daggry vart ein prest tilkalla for å gje henne  sakramenta, Då han heldt opp eit krusifiks ffor augo hennar opplevde Julian seksten openberringar der Gud tala direkte til henne. Ho  kom seg av sjukdomen og levde til ho vart ei gammal kvinne. Julian skreiv kort tid etter ein kort versjon av dei seksten openberringane, tjue år seinare forfatta ho ein lengre og meir teologisk utfyllande versjon som vi i dag kjenner som "Revelations of Divine Love" og som gjer at ho vert rekna som ein av Englands viktigaste mystikarar  og første kvinnelege forfattar !
Ein vert roleg og oppløfta av å lesa Julian sine ord. Teksten er prega ro, harmoni og ei kjensle av at vi er absolutt trygge i Guds omsorg. Karakteristisk nok nyttar ho kvinnelege metaforar: "Like sant som Gud er vår far er han vår mor" og seinare "Men vår sanne mor Jesus, som er bare kjærlighet, fører oss til glede og evig liv."  Sannsynlegvis skulle det gå seks hundre år før nokon  igjen uttrykte seg teologisk på denne måten?

Eit lite utvalg av Julian av Norwich sine tekstar kom på St. Olav forlag i 1986, omsett av Jan Erik Rekdal. Den fullstendige engelske teksten er mellom anna å få som Penguin classics.

 

"Han viste meg en liten ting på størrelse med en hasselnøtt i håndflaten min. Den var rund som en ball. Jeg betraktet den med mitt indre øye og tenkte: " Hva kan dette  være ?" Og svar  kom: " Det er alt som er skapt." Jeg undret meg over at den kunne bestå for det syntes som den kunne smuldre sammen til ingenting, så liten var den. Og svaret kom: " Den består og vil alltid bestå fordi Gud elsker den." Alt har sitt liv gjennom Guds kjærlighet."