Paul Nash var biletkunstnar, fotograf, skribent og designer, og ein sentral figur i framveksten av engelsk modernistisk kunst.
Ved krigsutbrotet for hundre år sidan var han grepen av begeistring like mange andre unge menn, og verva seg til den engelske armeen. Tidleg i krigen vart han utsett for eit mindre uhell og sendt heim, det redda truleg livet hans då kompaniet han var ein del av kort tid etter vart nesten heilt utsletta.
Paul Nash kom tilbake til fronten i 1917 som offisiell "war artist". Det brutale slaget ved Ypres pågjekk utover hausten 1917 og Paul Nash gjorde ei rekkje skisser på slagmarka som vart til "The Void of War". Bilete under er frå Inverness Copse, ein liten skog like utanfor Ypres som i slutten av august bytte eigar total nitten gonger. Til slutt var det bare eit grotesk landskap med krater, avsvidde trestammer, øydelagde våpen og makabre menneskerestar. Nash skildrar krigens nakne gru på ein genial måte. Dette er den "nye verda" som innleiar det tjuandre hundreåret. Det er ikkje mykje att av krigsbegeistringa og euforien i 1914. Vi er ved det absolutte nullpunktet som den svenske historikaren Peter Englund skriv om i essaysamlinga "Brev från nollpunkten."
Slaget ved Ypres og heile første verdskrigen er hundre år tilbake, men kastar sine mørke skuggar innover heile 1900 talet , like inn i vår tid. Det mest slåande dømet er at mange av dagens grenser i Midt-Austen vart dregne som eit resultat av Den første verdskrigen. Det går ei direkte linje frå Verdun, Somme og Ypres til Mosul og Aleppo. Slagmarkene er like groteske og meiningslause.
"We Are Making a New World"
Poeten Wilfred Owen som fall like før krigen tok slutt skildrar med ord det Paul Nash skildrar med bileta sine. Eit døme er diktet 1914
War broke and now the Winter of the world
With perishing great darkness closes in
The foul tornado,centred at Berlin,
Is over all the width of Europe whirled,
Rending the sails of progress. Rent or furled
Are all Art`s ensigns.Verse wails. Now begins
Famines of thought and feeling. Love`s wine`s thin.
The grain of human Autumn rots, down-hurled.
For after Spring has bloomed in early Greece,
And Summer blazed her glory out with Rome,
An Autumn softly fell, a harvest home,
A slow grand age, and rich with all increase.
But now, for us, wild Winter, and the need
Of sowings for new Spring, and blood for seed.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar