Då Jon Fosse flytta inn i Grotten i 2011 byrja han og å lesa meir av Grottens første eigar, vår store diktar Henrik Wergeland. Inspirert av Wergelands lyrikk kom han i 2016 med diktsamlinga Poesiar etter Henrik Wergeland, lyrikk inspirert direkte eller indirekte av Wergelands ikkje alltid like tilgjengelege verk.
Det Iisdryps Rislen i min barm….?
og disse Stik af Ild?
Lad Døden kalde det sin Seir!
Det er min Himmels Foraarsveir,
dens Vaarfrembrud - snart kold snart varm
min Saligheds April.
………..
O Følelse som af et Bad!
Jeg Alt tilgivet har.
En Finger paa mit Øje kom.
En Engels; det min Moders var.
Nu er min Sjel en toet Blom,
saanyfødt, barneglad.
( frå Paa Sygelejet)
HOS JON FOSSE ER DET OGSÅ ENGLAR:
Den blinde nøysemd
og den blinde tilfredsstilling
men no flyg dei attende til himmelen
for å henta draumar
til svevnen vår
( To englar møtte oss i døra)
OG SJEL:
senkt ned
kverv bort
er sorga vår song
vår sorg er song
( Når sjel i sjel)
OG HIMMEL MED STJERNER:
og kvar har sin eigen himmel med stjerner
i si eiga panne
og i verda er Guds språk
til seg sjølv
( Fridom er hjarta i ånda)
OG VIND:
for din milde mynde
lyfter graset
som når om våren ein fugl
for fyrste gong
helsar ei bølgje
(Blåse du vind)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar