Tidleg
ettermiddag
tida
nøler før soleglad
dagen
flyt stille inn i natta.
Dra
gardina frå vindauga
og legg
blikket inn i skumringa
la
mørkret tala om det
som lyset
ikkje rørte ved
og dagen
vende seg bort frå.
Snart
årsskifte
tel dagar, tel timar
vent så
på desse mjuke skuggane
for var
det ikkje eit år sidan
eller
fem, kanskje ti
eller
langt, langt tilbake .
Vårt
vesle rom i tida
vi som
lever både no
og ein
gong for lenge sidan.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar