Johannes er skytshelgen for mellom anna teologar, forfattarar, lysestøyparar og vindyrkarar. Han vernar mot forgiftning og brannsår, og er ikkje minst helgen for venskap.
Johannes blir i Det nye testamentet identifisert med apostelen som ligg ved Kristi bryst på Skjærtorsdag, og som står under korset på langfredag saman med Maria. Det er Johannes som spring framom Peter og når den tome grava først, og ved Tiberiassjøen er det Johannes som først kjenner igjen den oppstandne Kristus. Han skal seinare ha delteke på apostelmøtet i Jerusalem i år 51.
I følge tradisjonen skal han ha misjonært i Vesle-Asia og i år 69 skal han ha kome til Efesos. Under forfølgjingane skal han ha blitt forvist til Patmos der han skreiv Johannes Openberring. Seinare kom han attende til Efesos der han døydde og vart gravlagt 94 år gammal. Tradisjonen seier og at Maria, Jesu mor, følgde Johannes til Efesos og budde der på slutten av livet.
Johannes skal ha vore den einaste av apostlane som ikkje lei martyrdøden. Han skal ha blitt gravlagt på borghøgda utanfor Efesos. Keiser Justinian bygde ein basilika over grava på 500 talet som etter kvart vart eit viktig pilegrimsmål. Basilikaen vart seinare gjort om til moske, men når vi står der i dag er det bare ruinar att og ei innskrift som markerar grava.
Han drakk evangeliets strøm fra kilden, fra Herrens hellige bryst. Salige apostel, som fikk åpenbart himmelske mysterier.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar