Teresa av Avila

I dag 15. oktober feirar vi  minnedagen for Den heilage Teresa av Avila(1515 - 1582). Ho vart i 1970 utnevnt til kyrkjelærar, og dagen er såleis viktig for Kyrkja generelt men ikkje minst for alle som føler seg tiltrekt av den karmelittiske vegen.
Den tyske-jødiske filosofen Edith Stein er på 1920 talet ei søkjande sjel, under vitjing hos vener kjem ho ein kveld over Teresas sjølvbiografiske verk "Boken om mitt liv." Edith les boka i eit strekk denne natta, neste morgon står det klart for henne: " Dette er sanninga!" Ho følgjer sjølv i Teresas fotspor som karmelittnonne, seinare martyr og helgen og ein av Karmels store andelege vegleiarar.
Edith Stein såg sanninga i Teresas skrifter slik uttalige andre ukjente har gjort det.
Teresa er ikkje alltid like lett å følgja, ho er ordrik, springande og gjentek ofte seg sjølv.  Likevel er ho ein sikker vegleiar inn i mystikken og den indre bønas landskap. Vi ser det ikkje alltid med ein gong når vi les og les og føler oss lettare forvirra. Men så brått oppsummerar ho det heile i ei enkel setning som alle kan forstå. " Den indre bøna  synest for meg ikkje å vera noko anna enn venskapeleg omgang  og flittig samtale i einsemd med den vi veit elskar oss." (kapittel 8.5)

Antifon til Magnificat: La ikke hjertet bli grepet av angst. I min Fars hus er det mange rom, og jeg går for å gjøre i stand et sted for dere.