Meditasjonar over Georges de La Tour

Lyrikaren Paal Helge Haugen kom med diktsamlinga "Meditasjonar over Georges de La Tour." i 1990.
Samlinga innheld dikt som direkte eller indirekte er inspirert av den franske målaren Georges de La Tour som levde fra  1593-1652. Bileta hans gjorde eit sterkt inntrykk på forfattaren, "eg har alltid kjent Georges de La Tour" skriv han i etterordet. Han byrja å skriva boka som bilet beskrivande tekstar, men noko stritta mot. Sakte kom andre tekstar fram, tekstar som låg under dei bilet beskrivande. Dei knyter seg kanskje enno sterkare til den franske 1600 talls kunstaren.
Som i dette om tømmarmannen Josef.

Så kjem den,til sist
rislande ned over hovudet
hals hender
umerkeleg veksande straum
av nåde, ufortent
for den tørste som aldri
kan sløkkast

Vaskar bort den silande oska
frå nedbrende dagar
som rann mellom fingrane

Ei flodbølgje gjennom brakkvatn
forlist meining, rekved

Kom møt den, du som kan
Kom la deg fylle
før verden igjen blir stein
før du kverv inn
og under

Eller dette  om Maria Magdalena ved spegelen.

Freistar gjere seg fri
frå denne morgonens fostersekk
famlande, for å gi seg over
til støvet

Ein omn, brølande full av minne
Ei esse der tida blir glødande
seigtflytande materie
før slaga fell

Vanitas.Dei tomme augneholene
skallens sprø takkuppel, luft.
Desse gamle bein og denne lamme
innsikt, visnande til sist, vanitas

Og til sist opplevinga av tid og samanheng

Sein sundagsettermiddag:
dette streif av ufortent lykke
som bryt seg ut av tida
som vengeslag  med dyreaugo
med eit elska andlet gjennom den store
stilla lagt til ro bak steinar
smeltande snø  barnerøyster
Sein sundagsettermiddag
nokre sekund

Eg les dikta og dei legg seg til ro som små varmande steinar, så går eg på leiting i fransk galleri og kjenner ei stor glede over å få ta inn til meg desse måleri som  kjennest nærare enn mykje frå vår tid.