tirsdag 12. april 2011

Poetica:Elite Hotel

Det er 04.juli tidleg på åttitalet. Vi køyrer gjennom villmarka på veg til Grand Canyon. På bilradioen stort sett
patriotiske innslag, USA er framleis stort. Og så spelar dei frå "Elite Hotel", Emmylou Harris andre album, etter " Pieces of the sky", utgjeven i 1975. Klassikarar som "Amarillo", "Together gain", " One of these days", "Here,there and everywhere". Det gjer inntrykk og bit seg fast.Og så mange år etter kjem dei som CD med eit par bonus spor. Året er 2004 og eg må bare ha den CD`en.
På omslaget ei ung Emmylou Harris med langt, svart hår og mørke støvlettar på trappa framfor Elite Hotel.
I konsertfilmen  med Neil Young som kom for eit par år siden syng ho i bakgrunnen, og brått ser ein at tre tiår går veldig fort.Det hjelper lite å spela "Blue Kentucky girl" frå 1979( som heller ikkje er like bra.) Men Grand Canyon og ørkenen ligg der, ventande og  uforandra.

      ” One of these days”
         (Elite hotel 1975)
Ikkje i dag eller i morgen 
heller ikkje i går
ein annan gong
ein av desse dagane
du aldri ville kunna skilja
frå alle dei andre
du vaknar til
varm vind og støv
som svir i augene
du sit midt i trappa
jeans og lange brune støvlettar
det lange mørke håret
fell  lett framover
løyner halvvegs blikket ditt
spørjande…
vi skulle snart til å gå forbi.

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar