8. juni og vi markerar Seljumannamesse til minne om Den heilage Sunniva og hennar ledsagarar over havet frå Irland til Nord- vestlandet. Historien om Sunniva og seljumennene fekk stor innverknad på kristendomens vekst i tidleg Mellomalder. Selja var eit av dei tre første bispedøma ved sida av Oslo og Nidaros. Bispedøma fekk då kvar sin helgen, Olav, Hallvard og Sunniva. Er dette historie eller legende? Det får vi ikkje noko endeleg svar på, legende bygd opp rundt historiske hendingar er kanskje det mest nærliggjande? Kanhende er det heller ikkje så viktig, for legenden kan også nyttast for utbreia Evangeliet! Den avsides liggjande øya Selja vart eit senter i den tidlege kyrkja, men kanskje ikkje så avsides når ein ser at sjøen var den tids viktigaste transportveg. Her vart bygd eit benediktinar kloster som forsvann etter Reformasjonen,men som ein enno finn restar av. Like ovanfor klosterruinane ligg grotta der Sunniva skal ha blitt funnen og lagt i eit skrin som på 1100 talet vart plassert i Kristkyrkja i Bjørgvin. Grotta er kanskje eit av dei tidlegaste kyrkjerom i Norge? Det er ei særeigen stemning her inne som eg prøver å skildra i diktet under.Det heilage er like i nærleiken, ein kan kanskje bare strekka ut handa og bli møtt frå den andre sida !
Selja
Ikkje
vindkast og uroleg sjø mot Stadt
men havet
krystallklårt og speglande
som ei flate
vi kunne stiga ut på
gje oss på
vandring mot horisonten
og gå dei i
møte dei som kom over Nordsjøen
for over
tusen år sidan
bore fram av
trua og bølgjene
Den heilage
Sunniva og Seljumennene
steig i land
og vart verande
næra av vona
og nåden
himmelen
vida seg ut over dei
og over
stormen, havet og fjella
heilt til
det uskapte ljoset
braut
igjennom og viste veg
for alle dei
som kom etter
over havet
eller langs ulendte stiar
for å æra skrinet med Sunnivas lekam
det som bar i fem hundre år
for så å
dekkast med gløymsle
i fem hundre
nye år
berre ein og
annan vandringsmann
kom her i
kuling eller solgylt sommardag
drakk av
kjelda og det var nok
men så ein
dag skulle det uskapte ljoset
på ny bryta
igjennom og visa veg
til
mysteriet så nært så levande
at vi berre
kunne strekkja ut handa
og verta
møtt av gjennombora hender
frå den
andre sida
som eit
forsiktig kjærteikn
som ein
lovnad som ber gjennom natt og einsemd
aldri åleine
den lange vegen heim.
Selja ein vakker sommardag i 2012.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar