Ei rose er utsprungen

"Quem pastores laudavere
Quibus angeli dixere:
Absit vobis iam timere,
Natus est rex gloriae."

( Han som gjetarane lovpriste
  som englane song til:
  ver ikkje redde
  ein ærefull konge er fødd.)

Teksten ovanfor er innleiinga til "Quem pastores laudavere" er ein av Michael Praetorius ( 1571-1621) sine mange vakre julesongar.
Han var ein produktiv barokk komponist, men det er  kanskje bare ein av hans komposisjonar som har vorte allment kjent, nemleg "Es ist ein Ros`entsprungen"(Ei rose er utsprungen). For mange er det den vakraste av alle julemelodiar. Opprinneleg er det ein tysk folkemelodi frå Middelalderen med tekst av ein ukjent person på 1300 talet. Michael Praetorius arrangerte tekst og melodi for fire stemmer, og så levde den vidare gjennom hundreåra, gjennom kulde og vinter heilt til lyset som bryt igjennom alt mørkre.

         Michael Praetorius` julenatt.

Ha takk for mørkret

som favnar oss alle no

utan det ville ljosa som vert tent

berre vore ein bleik avglans

av solgylte seinsommardagar.

Ha takk for kulden

som ikkje synest å sleppa taket

når den først har grepe oss

uten den ville varmen frå heimkoma

berre vore som eit lite bål i skogkanten

Ha takk for rosa

som sprang ut i snødrevet

utan den ville vona

berre vore som minne frå draumen

kasta inn på morgonstranda

Ha takk for barnet

som vart oss gjeven

”Mitten im kalten Winter,

Wohl zu der halben Nacht“

utan det ville nåden

aldri tøygd seg mot oss

tolmodig ventande.