søndag 16. desember 2012

Ei rose er utsprungen

"Quem pastores laudavere
Quibus angeli dixere:
Absit vobis iam timere,
Natus est rex gloriae."

( Han som gjetarane lovpriste
  som englane song til:
  ver ikkje redde
  ein ærefull konge er fødd.)

Teksten ovanfor er innleiinga til "Quem pastores laudavere" er ein av Michael Praetorius ( 1571-1621) sine mange vakre julesongar.
Han var ein produktiv barokk komponist, men det er  kanskje bare ein av hans komposisjonar som har vorte allment kjent, nemleg "Es ist ein Ros`entsprungen"(Ei rose er utsprungen). For mange er det den vakraste av alle julemelodiar. Opprinneleg er det ein tysk folkemelodi frå Middelalderen med tekst av ein ukjent person på 1300 talet. Michael Praetorius arrangerte tekst og melodi for fire stemmer, og så levde den vidare gjennom hundreåra, gjennom kulde og vinter heilt til lyset som bryt igjennom alt mørkre.


         Michael Praetorius` julenatt.

Ha takk for mørkret
som favnar oss alle no
utan det ville ljosa som vert tent
berre vore ein bleik avglans
av solgylte seinsommardagar.

Ha takk for kulden
som ikkje synest å sleppa taket
når den først har grepe oss
uten den ville varmen frå heimkoma
berre vore som eit lite bål i skogkanten

Ha takk for rosa
som sprang ut i snødrevet
utan den ville vona
berre vore som minne frå draumen
kasta inn på morgonstranda

Ha takk for barnet
som vart oss gjeven
”Mitten im kalten Winter,
Wohl zu der halben Nacht“
utan det ville nåden
aldri tøygd seg mot oss
tolmodig ventande.


Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar