Sebastian i draum

Jon Fosse har omsett den siste diktsamlinga til Georg Trakl ( 1887 -1914) " Sebastian i draum " gjeve ut på Samlaget. Diktinga til Georg Trakl høyrer til verdslitteraturen sjølv om han berre gav ut to diktsamlingar. Jon Fosse er som forfattar sterk inspirert av Trakl. Han var nyskapande og sentral i tysk ekspresjonisme. Poesien hans har ein  særeigen klang, biletspråket er musikalsk og fargerikt. Han er ikkje lett å forstå, Ludwig Wittgenstein skjøna han heller ikkje, og det gjev kanskje  meir meining å nærma seg dikta hans slik ein nærmar seg musikk og abstrakt kunst. Her er tre korte dikt frå samlinga:

Om våren

Stilt sokk snøen under mørke steg,

i skuggen av treet

lyfter elskande lysraude  augnelok.

Stendig fylgjer skipperens mørke rop

stjerne og natt,

og årene slår stilt i takt.

Snart blømer fiolane

ved den forfalne muren,

grønast så stilt den sinsames tinning.

Landskap

Septemberkveld, trist tonar gjetarens mørke rop

gjennom den mørknande landsbyen, eld sprutar i smia.

Veldig steglar ein svart hest, tenestejenta med hyasintlokkane

grip etter gløden i dei purpuraude naseborene hans.

Stilt stivnar i skogkanten skriket frå hinda

og dei gule blomane om hausten

lutar seg tagalt over det blå andletet til tjørna.

Eit tre brenn i raud flamme, flaggermysene flaksar opp med mørke andlet.

Om natta

Blånen i augo mine har slokna denne natta,

det raude gullet i hjarta mitt . Å! kor stilt lyset brann.

Di blå kappe omkring den søkkjande,

din raude munn forsegla venens formørking.